Raufarhöfn, kauptún á austanverðri Melrakkasléttu. Íbúar voru 185 þann 1. janúar 2012. Raufarhöfn varð löggiltur verslunarstaður árið 1836, en var fram til þess tíma aðeins venjuleg bújörð, nefnd Reiðarhöfn í manntalinu 1703. Raufarhöfn varð sérstakt sveitarfélag árið 1945, þegar þorpinu var skipt út úr Presthólahreppi. Rauf sú sem nafn staðarins er dregið af, er grunnt sund milli Hólmans, sem er sæbrattur og algróinn hið efra, og Höfðans, sem er syðst á breiðum tanga í sjó fram, sunnan svonefnds Klifs. Það er allhátt og hinn ákjósanlegasti útsýnisstaður yfir höfnina og þorpið. Á Höfðanum er viti. Skemmitleg gönguleið liggur frá tjaldsvæðinu eftir ströndinni og upp á Höfða. Miklar hafnarbætur voru gerðar á síldarárunum um og eftir miðja 20. öld og bryggjur smíðaðar svo hægt var að taka á móti síld í miklum mæli, enda var Raufarhöfn um skeið einn helsti síldarsöltunar– og síldarvinnslustaður landsins og var ein stærsta útflutningshöfn landsins. Kirkjan á Raufarhöfn var byggð árið 1927 eftir teikningu Guðjóns Samúelssonar. Hún var að miklu leyti endurbyggð árið 1979. Predikunarstóllinn er úr gömlu kirkjunni á Ásmundarstöðum, gefinn þangað árið 1851 af dönskum kaupmönnum á Raufarhöfn. Altaristaflan er einnig úr Ásmundarstaðakirkju og er hún máluð um 1890 af Sveinunga Sveinungasyni (1840–1915).